آسیابهای آبی شوشتر یکی از شگفتیهای تاریخ و نقاط عطف مهندسی ایران هستند که در شهر باستانی شوش قرار دارند. این آسیابها که قدمت آنها به دوره ساسانیان بازمیگردد، بهعنوان یکی از نخستین نمونههای استفاده از نیروی آب برای تولید انرژی در جهان شناخته میشوند. مصداق کنونی این آسیابها، نیروگاههای تولید برق یا سدهایی هستند که بر روی رودخانههای پرآب ساخته میشوند؛ حال خود مقایسه کنید که آیا آسیابهای آبی شوشتر تاثیرات مثبت بیشتری در زندگی مردم داشتهاند یا سدهایی که نهتنها آب را بهخوبی ذخیرهسازی نمیکنند، برق کشور را هم نمیتوانند تامین کنند. سازه های آبی شوشتر بر روی رودخانه کارون ساخته شدهاند و شامل چندین آسیاب آبی، آبشارها، پلها، بندها، سیکا، کانالها و تونلهای هدایت آب میشوند. سازههای آبی شوشتر برای آسیاب کردن گندم و سایر غلات، تامین آب آشامیدنی مناطق اطراف و جلوگیری از طغیان رود کارون کاربرد داشتهاند. آسیابهای آبی شوشتر نمونهای بینظیر از نبوغ مهندسی ایرانیان در دورههای باستان است که البته گمان میرود که شاید اسیران رومی را برای ساختن آنها بکار گرفته باشند. ساخت سازههای آبی شوشتر را به دوران شاهان ساسانی، بالاخص اردشیر اول و شاپور اول نسبت دادهاند. این سازههای آبی را نمیتوان صرفا ابزاری برای تولید مواد غذایی بهشمار آورد، بلکه این مجموعه را میتوان نمونههایی از پیشرفت فناوری در آن دوره نشانهگذاری کرد. سرانجام آسیابهای آبی شوشتر در تاریخ 17 آذر ماه سال 1377 شمسی در فهرست آثار ملی ایران و در سال 2009 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت گردید. امروزه بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی آسیابهای آبی شوشتر را بهعنوان یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری ایران در استان خوزستان میشناسند. بازدید از این سازههای آبی بهطور ویژه برای علاقهمندان به تاریخ، مهندسی باستانی و مورخان جذاب و لذتبخش خواهد بود.
